Jeet Kune Do – w dosłownym tłumaczeniu „droga przechwytującej pięści”. Metoda – koncepcja walki, której twórcą był Bruce Lee. Jest to owoc jego wieloletnich doświadczeń, obserwacji i studiowania szeroko pojętej sztuki wojennej. Uważał, że sztuki walki muszą ewoluować jak każda inna dziedzina życia. Czasy się zmieniają, więc i sztuka walki musi się zmieniać, podążać z duchem czasu.
Bruce Lee odrzucił tradycyjne sztuki walki, gdyż według niego ich doktryny wprowadzały jedynie podziały, niezgodę oraz ograniczenia wśród ludzi trenujących. Studiował i doświadczał różnych sztuk walki, odrzucał to co zbędne, zapożyczał to co użyteczne i dokładał wiele od siebie. Poszukiwania doprowadziły go do badań nad prawami fizyki w sztukach walki w oparciu o anatomie i biomechanikę ruchu człowieka. Jego wnikliwa analiza oraz wieloletnie doświadczenie doprowadziły do tego, iż Jeet Kune Do stało się naukowym podejściem do sztuk walki, a techniki opracowane przez niego były skuteczne w realnej walce i służyły ściśle do samoobrony. Efektem tego było również powstanie treningu przekrojowego.
Techniki w Jeet Kune Do są proste, nieklasyczne i bezpośrednie. JKD faworyzuje brak form, aby mogło przyjąć wszystkie formy, a ponieważ nie posiada stylu, może pasować do wszystkich stylów. JKD cechuje ekonomia ruchu, nie liczą się środki, liczy się cel.
Nieodłączną częścią JKD jest filozofia Bruce’a Lee. Sztuka Jeet Kune Do to po prostu upraszczanie. To bycie sobą i wyrażanie samego siebie w najprostszy i najszczerszy sposób. To posiadanie wolności w jej pierwotnym sensie, nieograniczonej przez więzi, bariery, podziały i złożoności.
Wiedza o sobie jest podstawą Jeet Kune Do, ponieważ jest skuteczna nie tylko w sztuce walki jednostki, ale także w jej życiu jako istoty ludzkiej. Uczenie się Jeet Kune Do nie jest sprawą poszukiwania wiedzy, czy gromadzenia stylizowanych wzorców, ale jest to odkrywanie przyczyny swojej niewiedzy.
Jeet Kune Do unika pobieżności, jest oświeceniem i sposobem życia, ruchem w kierunku siły i kontroli woli. Walczący staje przeciw rzeczywistości, a nie skrystalizowanej formy. Narzędziem jest forma bez formy.
Jeet Kune Do nie jest sportem walki, to sztuka, metoda, koncepcja walki stworzona ściśle do samoobrony. Występują tutaj między innymi techniki takie jak: dźgnięcie palcami w oczy, kopnięcie w krocze itp. Osoba trenująca JKD uczy się walki w każdym dystansie, każdej strefie i z każdym przeciwnikiem, nie zależnie od miejsca i czasu.